معنی میان لات - جستجوی لغت در جدول جو

میان لات

در زورخانه، پهلوانی که میان گود قرار می گیرد و دیگران پا به پای او ورزش می کنند

(وِ یَ)

از بلوکات ولایت قوچان خراسان دارای 132 قریه. (از جغرافیای سیاسی کیهان). نام یکی از دهستانهای بخش حومه شهرستان مشهد با 130 آبادی و 37490 تن جمعیت. محصول عمده آن غلات و چغندر و پنبه و بنشن و انواع میوه وصنایع دستی زنان قالیچه و کرباس بافی است. حدود، ازشمال به دهستان تبادکان - از جنوب به دهستان پایین ولایت - از خاور به کوه قره داغ - از باختر به دهستان شاندیز محدود است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

میان سال

نه پیر و نه جوان، میان این دو، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

میان جام

نام یکی از دهستانهای بخش تربت جام شهرستان مشهد با 51 آبادی و جمعاً22630 تن جمعیت که همه آبادیها در اطراف تربت جام قرار دارند، این دهستان محدود است از شمال به دهستان پایین جام، از باختر به کوه یزک و بخش طیبات، از خاور به کوه شاه نشین، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

میان پای

(یامْ)

میان پا. میان پاچه. (ناظم الاطباء). رجوع به میان پا شود، آلت مردی. آلت رجولیت. شرم مرد. (یادداشت مؤلف) :
تا سیم بود، بود میان پایشان چو سیم
دادیم سیم و کرد میان پای فی البطون.
سوزنی.
، دبر. (یادداشت مؤلف) :
تا سیم بود، بود میان پایشان چو سیم
دادیم سیم و کرد میان پای فی البطون.
سوزنی.
، شرم زن. شیب زن. فرج. شرم. قبل. مقابل دبر. (یادداشت مؤلف) :
به بذله گفت به داماد هرچه خواهی هست
در آستین میان پای دخترش تیار.
حکیم شفائی.
، زیرجامه. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

میان پا

(یامْ)

وسط هر پا، وسط دو پا. میان ران، میان پاچه. میان پای. ملتقای دو پا از سوی تنه، کودک رسوا و بی آبرو، آلت رجولیت. (ناظم الاطباء) ، شرم زن. (آنندراج) :
نیم شمعیش در میان پا کرد.
سعدی.
و رجوع به میان پای شود، شلوار. (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

میان لاغر

(غَ)

کمرباریک. کمرلاغر. که کمری باریک و لاغر دارد. (از یادداشت مؤلف) :
همش رنگ و بوی و همش قد و شاخ
سواری میان لاغرو برفراخ.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

میان گلال

(وَ)

دهی است از دهستان کرگاه بخش ویسیان شهرستان خرم آباد، واقع در 7هزارگزی باختر ماسور با 300 تن سکنه. آب آن از چاه و رود و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

میان کلا

(کَ)

نام محلی کنار جادۀ تهران و شاهی میان چابکسر و خواهرخان در 281900 گزی تهران. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

میان جا

مرکز، وسط، کنایه است از مرکز زمین، و قدما معتقد بودند کعبه مرکز زمین است:
کعبه همچون شاه زنبوران میانجا معتکف
عالمی گردش چو زنبوران غریوان آمده،
خاقانی

لغت نامه دهخدا